χωρίς άλλη αναβολή

Τετάρτη 6 Οκτωβρίου 2010

50 ~ Τζων Γκουλντ Φλέτσερ: Την όγδοη ώρα

Άνοιξη

Την πρώτη ώρα, ήταν σαν κάποιος να είπε "Σήκω."
Την δεύτερη ώρα, ήταν σαν κάποιος να είπε "Βγες έξω."
Και οι αστερισμοί του χειμώνα που είναι σαν άτονα βοϊδομάτια
Έδυσαν στον λευκό βορεινό ορίζοντα.

Την τρίτη ώρα, ήταν σαν κάποιος να είπε, "Διψάω."
Την τέταρτη ώρα όλη η γη ήταν γαλήνια:
Λίγο μετά τα σύννεφα ξαφνικά λικνίσθηκαν, χαμήλωσαν και ξέσπασαν'
Και η βροχή πλημμύρισε την κοιλάδα, τον κάμπο και τον λόφο.

Την πέμπτη ώρα, τον θρόνο κατέλαβε το σκοτάδι'
Την έκτη ώρα, η γη σείστηκε και βόγκηξε ο αέρας'
Την έβδομη ώρα, ο κρυμμένος σπόρος είχε σπαρθεί'
Την όγδοη ώρα, παρέδωσε το πνεύμα κι υπέκυψε.

Την ένατη ώρα, σφράγισαν το μνήμα'
Και η γη βουβάθηκε για τρεις ώρες.
Αλλά την δωδέκατη ώρα, ένας και μόνο κρίνος βλάστησε
στο μισοσκόταδο, και τον ακολούθησε μια ολόκληρη στρατιά ανθέων.

μτφ: Ιωάννα Μοάτσου-Στρατηγοπούλου

Ακτινοβολίες
Χ

Σήμερα δεν θά 'χεις
παρά ένα και μόνο τραγουδάκι από μένα,
Επειδή μ' έχει κατακτήσει η λιακάδα.
Δεν θα το άλλαζα αυτό με κανένα βασίλειο.
Είμαι ένα χελιδόνι που κάνω κύκλους,
Το γαλάζιο παντού με γεμίζει χαρά.
Είμαι ένα γλαρωμένο χλοοκοπτικό
Στην πιο πράσινη σκιά.

μτφ: Ιωάννα Μοάτσου-Στρατηγοπούλου


John Gould Fletcher (1886–1950)
Στις 20 Μαΐου, στο Λιτλ Ροκ του Αρκάνσας, αφέθηκε να πνιγεί σε μια ρηχή λίμνη κοντά στο σπίτι του. Υποφέροντας από κατάθλιψη, εξ αιτίας της επιδείνωσης της αρθρίτιδας που τον βασάνιζε και της αφάνειας στην οποία είχε περιπέσει, μετά που τιμήθηκε με το βραβείο Πούλιτζερ.



(φωτ: encyclopediaofarkansas.net)

από Κατερίνα Στρατηγοπούλου-Μ.. _Permalink ---> 6.10.10

0 Comments:

Δημοσίευση σχολίου

<< Home