χωρίς άλλη αναβολή
Τετάρτη 9 Φεβρουαρίου 2011
56 ~ Ρήτικα Βαζιράνι: ο τρόμος της καρδιάς μου
πόσες ρουπίες ήθελες για να πάρεις
ένα δολλάριο' κι όταν αγόρασα το πρώτο μου
κραγιόν Σανέλ, ήταν σαν να μπορούσα
να είχα αγοράσει μια αγελάδα στην Ινδία.
Πάντα έτσι γινόταν - τι θα μπορούσα
να έχω πάρει αν ήμασταν στο Δελχί.
Έτσι στις διακοπές, στο δρόμο για το Ρίνο
πέταξε τη σπόντα πως η Ουάσινγκτον δεν ήταν
σαν την πατρίδα. Γι αυτό δεν ήθελε να
κάνω χάζι στις βιτρίνες του κέντρου.
*
Μεγάλωσα σε ένα σπίτι ξενικής προφοράς. Δεν ήθελα να έχω ξενική προφορά. Ήθελα να είμαι η Νάνσυ από το Μίντγουεστ.
*
Επιτρέψτε μου μόνον να πω ότι πάντα είναι πρόκληση να είσαι ο Άλλος.
(αναφερόμενη στην ετερότητα)
Νανούρισμα
Δεν θα σου τραγουδούσα για να κοιμηθείς
Θα κόλλαγα τα χείλη μου στο αυτί σου
ελπίζοντας πως ο τρόμος της καρδιάς μου θα σε συγκινήσει.
Νομίζω πως πάω να κάνω κακό στον εαυτό μου
(φωνητικό μήνυμα, Τετάρτη 16 Ιουλίου, ώρα 8 π.μ.)
Reetika Vazirani (1962-2003)
Στις 16 Ιουλίου, στο Σέβι Τσέις του Μέρυλαντ, στο σπίτι του φιλικού της ζεύγους Χάουαρντ Νόρμαν-Τζέιν Σορ, όπου διέμενε για όσο καιρό οι ιδιοκτήτες του έλειπαν σε καλοκαιρινές διακοπές. Χαράσσοντας τους καρπούς της με μαχαίρι και έχοντας λίγο πριν κάνει το ίδιο στον δίχρονο γιο της, αναγκάζοντάς τον να την ακολουθήσει στον θάνατο. Με οικογενειακό ιστορικό αυτοκτονίας (ο πατέρας της είχε "αναχωρήσει" με υπερβολική δόση βάλιουμ όταν η Ρήτικα ήταν δώδεκα ετών) και θέλοντας μ' αυτόν τον άγριο τρόπο να στείλει "μήνυμα" στον σύντροφό της, και πατέρα του παιδιού της, ποιητή Yusef Komunyakaa, πιστεύοντας πως την απατά.
* μτφ: Ιωάννα Μοάτσου-Στρατηγοπούλου
-φωτ: www.wellesley84.org-
Link:
- Remembering Reetika Vazirani, στο India Unfinished