χωρίς άλλη αναβολή
Δευτέρα 10 Ιουνίου 2013
83 ~ Ρόμπερτ Ε. Χάουαρντ: όλα είναι στο παιχνίδι, θαρρώ
Κόναν ο βάρβαρος
«...Εδώ έφτασε ο Κόναν ο Κιμμέριος, μαυρομάλλης, με σκοτεινά μάτια, με το γυμνό ξίφος στο χέρι, ένας κλέφτης, ένας λεηλάτης, ένας φονιάς, με απέραντες μελαγχολίες και απέραντα κέφια, για να συντρίψει τους θρόνους που κοσμούσαν τη Γη, κάτω από τα σανδαλοφορεμένα πόδια του...»
μετάφραση: Ελένη Δράκου, Άννα θεοφίλη
εκδ. Κατάρτι
Κόναν ο κατακτητής
Ο Κόναν αλυσοδεμένος... Το ξύπνημα του Κόναν ήταν ξαφνικό και καθαρό σαν κρύσταλλο. Είχε πλήρη επίγνωση της μάχης στα βουνά και ήξερε καλά πού βρισκόταν. Ήταν ξαπλωμένος σ' ένα βελούδινο καναπέ και τα άκρα του βάραιναν από αλυσίδες που ούτε αυτός δεν μπορούσε να σπάσει. Η μορφή, καθισμένη μπροστά του σε μια ασημένια καρέκλα που έμοιαζε με θρόνο, έμοιαζε φανταστική, κι έδειχνε γνώσεις και δυνάμεις πέρα απ' το ανθρώπινο...
"Τι διάολο μου έκανες;", ρώτησε ο Κόναν...
"Έστειλα μακριά τη συνείδησή σου", απάντησε ο Ξαλτότουν.
"Τον τρόπο δεν θα μπορούσες να τον καταλάβεις... Πές το μαύρη μαγεία αν θέλεις..."
Ο Κόναν αισθάνθηκε μια ανατριχίλα, σ' όλο το μήκος της σπονδυλικής του στήλης...
μετάφραση: Μίνα Χειμωνά
εκδ. Printa
Οι θεοί της Μπαλ-Σάγκοθ και άλλες ιστορίες της μυθολογίας Κθούλου
τμ. 2ος
«Μα δεν είναι αυτούς που φοβάμαι, αλλά τον Γκόθαν, που αυτή τη στιγμή είτε σέρνεται σαν σιχαμερό φίδι μες στις μαύρες σήραγγες, είτε σχεδιάζει αποτρόπαιες πράξεις σε κάποια απ' τις μυστικές του αίθουσες. Στις σπηλιές, βαθιά στους λόφους όπου οδηγούν οι σήραγγες, εξασκεί τρομαχτική και ανίερη μαγεία. Για πειραματόζωα χρησιμοποιεί ζώα - ερπετά, αράχνες, μεγάλους πιθήκους - ερυθρόδερμους αιχμαλώτους μα και ανθρώπους της ίδιας του της φυλής. Βαθιά στα φρικιαστικά σπήλαια φτιάχνει κτήνη από ανθρώπους και ανθρωποειδή από κτήνη, αναμειγνύοντας το κτηνώδες και το ανθρώπινο σε μια τρομαχτική δημιουργία. Κανείς δεν τολμά να μαντέψει τις τερατωδίες που έχουν γεννηθεί στο σκοτάδι [....]. Γιατί, δεν είναι σαν τους άλλους ανθρώπους κι έχει ανακαλύψει το μυστικό της αιωνιότητας. Μέχρι που έφερε στη ζωή ένα πλάσμα που ακόμη κι αυτός φοβάται - το τερατώδες, θανατηφόρο, ακατονόμαστο Πράγμα που κρατά αλυσοδεμένο στο μακρινότερο σπήλαιο, όπου άλλο ανθρώπινο πόδι δεν έχει πατήσει εκτός απ' το δικό του. Θα το ελευθέρωνε για να το χρησιμοποιήσει εναντίον μου, αν τολμούσε. . .».
μετάφραση: Αργυρώ Πάτσου
εκδ. Άγνωστη Κάνταθ
Η Βασίλισσα της Μαύρης Ακτής και άλλα διηγήματα
"Μάθε, ω Πρίγκιπα, πως μεταξύ των χρόνων, κατά τους οποίους οι ωκεανοί κατάπιαν την Ατλαντίδα, και των χρόνων της ακμής των γιων των Αρείων υπήρξε μια εποχή που κανείς δεν θα μπορούσε να φανταστεί... Τότε εμφανίστηκε και ο Κόναν ο Κιμμέριος, μαυρομάλλης, σκυθρωπός, με το σπαθί στο χέρι, ένας κλέφτης, ένας άρπαγας, ένας φονιάς, με ατέλειωτες μελαγχολίες και ατέλειωτες ευθυμίες, για να πατήσει τους διαμαντοστόλιστους θρόνους της Γης με το σανδαλωμένο του πόδι"...
μετάφραση: Θωμάς Π. Μαστακούρης
εκδ. Αίολος
* Δεν θέλω να ζω και να 'μαι γέρος. Θέλω να πεθάνω σαν έρθει η ώρα μου, γρήγορα και ξαφνικά, όντας στο απόγειο της ρώμης και της υγείας μου.
* Όπως και στο μέσο άνθρωπο, η ιστορία της ζωής μου θα ήταν απλώς μια βαρετή αφήγηση μονοτονίας και μόχθου, μια βασανιστική πάλη με τη φτώχεια... Τη ζωή δεν αξίζει να την ζεις αν κάποιος πιστεύει πως έχει εξουσία πάνω σου... Είμαι απλώς κάποιος από έναν τεράστιο στρατό, όπου όλοι σπεύδουν στη γραμμή με τον έναν ή τον άλλο τρόπο για να γεμίσουν τις κοιλιές τους... Κάθε τόσο και λιγάκι ένας από εμάς βρίσκει τις συνθήκες πάρα πολύ σκληρές και τινάζει τα μυαλά του στον αέρα, αλλά όλα είναι στο παιχνίδι, θαρρώ.
* Στρώθηκα και σκέφτηκα. Οι σκέψεις μου τρέχουν, να ζω και να εξακολουθώ να είμαι μια αποτυχία, να ζω μηχανικά και τελικά να φύγω, μια αποτυχία μέσα στις αποτυχίες Ή;
Robert Ervin Howard (1906-1936)
Στις 11 Ιουνίου, στο Cross Plains του Τέξας, μετά από αυτοπυροβολισμό στο κεφάλι που επιχείρησε την προηγούμενη μέρα, μέσα στην Σεβρολέτ του. Aμέσως μετά που τον βεβαίωσαν ότι η πάσχουσα από φυματίωση μητέρα του έπεσε σε οριστικό κώμα. Με έντονα συναισθήματα δυσπροσαρμοστικότητας στο κοινωνικό περιβάλλον, και έχοντας χάσει την εμπιστοσύνη του στον κόσμο που πλέον τον αισθανόταν εχθρικό απέναντί του. Παραιτημένος από την επιθυμία για ζωή, και με επανερχόμενες σκέψεις αυτοκτονίας, που όμως δεν πραγματοποιούσε επειδή ένιωθε χρέος του να στηρίζει την άρρωστη μητέρα του.
φωτογραφία: conan.com
Links:
- The Official REH Forum: Φωτογραφικό αρχείο του Robert E. Howard
«...Εδώ έφτασε ο Κόναν ο Κιμμέριος, μαυρομάλλης, με σκοτεινά μάτια, με το γυμνό ξίφος στο χέρι, ένας κλέφτης, ένας λεηλάτης, ένας φονιάς, με απέραντες μελαγχολίες και απέραντα κέφια, για να συντρίψει τους θρόνους που κοσμούσαν τη Γη, κάτω από τα σανδαλοφορεμένα πόδια του...»
μετάφραση: Ελένη Δράκου, Άννα θεοφίλη
εκδ. Κατάρτι
Κόναν ο κατακτητής
Ο Κόναν αλυσοδεμένος... Το ξύπνημα του Κόναν ήταν ξαφνικό και καθαρό σαν κρύσταλλο. Είχε πλήρη επίγνωση της μάχης στα βουνά και ήξερε καλά πού βρισκόταν. Ήταν ξαπλωμένος σ' ένα βελούδινο καναπέ και τα άκρα του βάραιναν από αλυσίδες που ούτε αυτός δεν μπορούσε να σπάσει. Η μορφή, καθισμένη μπροστά του σε μια ασημένια καρέκλα που έμοιαζε με θρόνο, έμοιαζε φανταστική, κι έδειχνε γνώσεις και δυνάμεις πέρα απ' το ανθρώπινο...
"Τι διάολο μου έκανες;", ρώτησε ο Κόναν...
"Έστειλα μακριά τη συνείδησή σου", απάντησε ο Ξαλτότουν.
"Τον τρόπο δεν θα μπορούσες να τον καταλάβεις... Πές το μαύρη μαγεία αν θέλεις..."
Ο Κόναν αισθάνθηκε μια ανατριχίλα, σ' όλο το μήκος της σπονδυλικής του στήλης...
μετάφραση: Μίνα Χειμωνά
εκδ. Printa
Οι θεοί της Μπαλ-Σάγκοθ και άλλες ιστορίες της μυθολογίας Κθούλου
τμ. 2ος
«Μα δεν είναι αυτούς που φοβάμαι, αλλά τον Γκόθαν, που αυτή τη στιγμή είτε σέρνεται σαν σιχαμερό φίδι μες στις μαύρες σήραγγες, είτε σχεδιάζει αποτρόπαιες πράξεις σε κάποια απ' τις μυστικές του αίθουσες. Στις σπηλιές, βαθιά στους λόφους όπου οδηγούν οι σήραγγες, εξασκεί τρομαχτική και ανίερη μαγεία. Για πειραματόζωα χρησιμοποιεί ζώα - ερπετά, αράχνες, μεγάλους πιθήκους - ερυθρόδερμους αιχμαλώτους μα και ανθρώπους της ίδιας του της φυλής. Βαθιά στα φρικιαστικά σπήλαια φτιάχνει κτήνη από ανθρώπους και ανθρωποειδή από κτήνη, αναμειγνύοντας το κτηνώδες και το ανθρώπινο σε μια τρομαχτική δημιουργία. Κανείς δεν τολμά να μαντέψει τις τερατωδίες που έχουν γεννηθεί στο σκοτάδι [....]. Γιατί, δεν είναι σαν τους άλλους ανθρώπους κι έχει ανακαλύψει το μυστικό της αιωνιότητας. Μέχρι που έφερε στη ζωή ένα πλάσμα που ακόμη κι αυτός φοβάται - το τερατώδες, θανατηφόρο, ακατονόμαστο Πράγμα που κρατά αλυσοδεμένο στο μακρινότερο σπήλαιο, όπου άλλο ανθρώπινο πόδι δεν έχει πατήσει εκτός απ' το δικό του. Θα το ελευθέρωνε για να το χρησιμοποιήσει εναντίον μου, αν τολμούσε. . .».
μετάφραση: Αργυρώ Πάτσου
εκδ. Άγνωστη Κάνταθ
Η Βασίλισσα της Μαύρης Ακτής και άλλα διηγήματα
"Μάθε, ω Πρίγκιπα, πως μεταξύ των χρόνων, κατά τους οποίους οι ωκεανοί κατάπιαν την Ατλαντίδα, και των χρόνων της ακμής των γιων των Αρείων υπήρξε μια εποχή που κανείς δεν θα μπορούσε να φανταστεί... Τότε εμφανίστηκε και ο Κόναν ο Κιμμέριος, μαυρομάλλης, σκυθρωπός, με το σπαθί στο χέρι, ένας κλέφτης, ένας άρπαγας, ένας φονιάς, με ατέλειωτες μελαγχολίες και ατέλειωτες ευθυμίες, για να πατήσει τους διαμαντοστόλιστους θρόνους της Γης με το σανδαλωμένο του πόδι"...
μετάφραση: Θωμάς Π. Μαστακούρης
εκδ. Αίολος
* Δεν θέλω να ζω και να 'μαι γέρος. Θέλω να πεθάνω σαν έρθει η ώρα μου, γρήγορα και ξαφνικά, όντας στο απόγειο της ρώμης και της υγείας μου.
* Όπως και στο μέσο άνθρωπο, η ιστορία της ζωής μου θα ήταν απλώς μια βαρετή αφήγηση μονοτονίας και μόχθου, μια βασανιστική πάλη με τη φτώχεια... Τη ζωή δεν αξίζει να την ζεις αν κάποιος πιστεύει πως έχει εξουσία πάνω σου... Είμαι απλώς κάποιος από έναν τεράστιο στρατό, όπου όλοι σπεύδουν στη γραμμή με τον έναν ή τον άλλο τρόπο για να γεμίσουν τις κοιλιές τους... Κάθε τόσο και λιγάκι ένας από εμάς βρίσκει τις συνθήκες πάρα πολύ σκληρές και τινάζει τα μυαλά του στον αέρα, αλλά όλα είναι στο παιχνίδι, θαρρώ.
* Στρώθηκα και σκέφτηκα. Οι σκέψεις μου τρέχουν, να ζω και να εξακολουθώ να είμαι μια αποτυχία, να ζω μηχανικά και τελικά να φύγω, μια αποτυχία μέσα στις αποτυχίες Ή;
Robert Ervin Howard (1906-1936)
Στις 11 Ιουνίου, στο Cross Plains του Τέξας, μετά από αυτοπυροβολισμό στο κεφάλι που επιχείρησε την προηγούμενη μέρα, μέσα στην Σεβρολέτ του. Aμέσως μετά που τον βεβαίωσαν ότι η πάσχουσα από φυματίωση μητέρα του έπεσε σε οριστικό κώμα. Με έντονα συναισθήματα δυσπροσαρμοστικότητας στο κοινωνικό περιβάλλον, και έχοντας χάσει την εμπιστοσύνη του στον κόσμο που πλέον τον αισθανόταν εχθρικό απέναντί του. Παραιτημένος από την επιθυμία για ζωή, και με επανερχόμενες σκέψεις αυτοκτονίας, που όμως δεν πραγματοποιούσε επειδή ένιωθε χρέος του να στηρίζει την άρρωστη μητέρα του.
φωτογραφία: conan.com
Links:
- The Official REH Forum: Φωτογραφικό αρχείο του Robert E. Howard
