χωρίς άλλη αναβολή

Ήθελα να ήταν στην πόλη ο Τοντ αυτό το σαββατοκύριακο. Απόψε θα μπορούσαμε να πάμε να φάμε και να δούμε καμμιά ταινία. Αλλά έπρεπε να επιστρέψει στην Νέα Υόρκη για ένα συνέδριο της ACT UP. Τον τελευταίο χρόνο καταγινόταν όλο και πιο πολύ με την επιτροπή της οργάνωσης του Λος Άντζελες. Η υγεία του ήταν μια χαρά, μολονότι, σαν κι εμένα κι αυτός, ήταν σκληροπυρηνικά απορριπτικός απέναντι στο τεστ. Έχασε, ωστόσο, έναν αριθμό φίλων, πιο πολλούς από όσους έχασα εγώ. Αλλά πάλι ο Τοντ, είχε πάντα περισσότερους φίλους για να χάσει. Είχα δώσει χρήματα στην ACT UP, όμως αντιστάθηκα στην άμεση εμπλοκή, απωθούμενος από τους καυγάδες και τις εσωτερικές διαμάχες που διαπίστωσα στις συναντήσεις που πήγα.

Ο Τοντ κι εγώ ήμασταν φίλοι επί δώδεκα χρόνια, από τo UCLA, όπου αυτός σπούδαζε τέχνη κι εγώ εργαζόμουν πάνω στην διπλωματική μου στη σχολή κινηματογράφου. Με είχε βοηθήσει πολύ μετά τον χωρισμό μου με τον Πητ. Αν δεν είχα τον Τοντ, ίσως είχα κάνει κάτι πραγματικά ακραίο. Κάποιες φορές έμπαινα στον πειρασμό να σκέπτομαι τον Τοντ σαν πρότυπο, αναφορικά με τις σχέσεις. Αυτός και ο Φιλ ήταν μαζί δέκα χρόνια, παρά το γεγονός ότι δεν ήσαν μονογαμικοί. Και οι δυο είχαν ταυτοχρόνως "ασφαλείς περιπέτειες". Δεν είχα ηθικό πρόβλημα μ΄αυτό - έτσι κι αλλιώς δεν ήταν δική μου δουλειά - αλλά ήξερα πως αυτό το είδος συμφωνίας θα μπορούσε να με τρελλάνει. Ο Πητ κι εγώ ήμασταν μονογαμικοί, για όσο κράτησε η σχέση μας. Κανείς από εμάς δεν ήθελε να είναι με κάποιον άλλο για όλους αυτούς τους έξι μήνες.

-Tim and Pete-

Μαγνητοταινία 1
Ψιτ Τζιμ. Την ώρα που θ' ακούς αυτή την κασέτα, θα είμαι νεκρός.
Πλάκα κάνω! Αλλά μάλλον αναρωτιέσαι τι είν' αυτό. Ένα πράγμα που δεν είναι, είναι αυτό που περίμενες: μια κασέτα της παράστασης των Bad Religion στο Πάλας. Την έχασα τελικά. Πολλά συμβαίνουν.

Θα σου πω τι είναι, σε ένα επίπεδο τελοσπάντων. Ένα πείραμα. Ένα μυθιστόρημα, ένα ζωντανό μυθιστόρημα, ειπωμένο κατ' ευθείαν στην κασέτα. Χωρίς όλες τις κουραστικές δακτυλογραφήσεις και επιμέλειες, τους ατζέντηδες, τους εκδότες, τους τυπογράφους... Θα τα παραλείψω όλ' αυτά. Και είναι μία ζώσα νουβέλα επειδή διαδραματίζεται αυτή τη στιγμή, καθώς μιλάω. Εννοώ πως δεν ξέρω ακριβώς τι πρόκειται να συμβεί. Δεν ξέρω πώς θα εκτυλιχθεί κάθε σκηνή. Αλλά έχω μια πολύ αδρή αίσθηση της αφήγησης.

-Testosterone-


James Robert Baker (1946–1997)
Στις 5 Νοεμβρίου, με απαγχονισμό, στο σπίτι του, στο Πασίφικ Παλισέιντς της Καλιφόρνια. Βιώνοντας συναισθηματική πτώση στα όρια της κατάθλιψης, λόγω των δυσκολιών να βρει εκδότη για το νέο έργο του, μετά τις εχθρικές κριτικές που δέχθηκε για το αμφιλεγόμενο βιβλίο του Τιμ και Πητ. Αντιμετωπίζοντας οικονομικές δυσκολίες και με ιστορικό καταχρήσεων (αλκοόλ, ναρκωτικά και ουσίες). Οι φήμες ότι οδηγήθηκε στην αυτοκτονία επειδή διαγνώσθηκε ως φορέας HIV, διαψεύσθηκαν από τον σύντροφό του, Ρον Ρόμπερτσον, ο οποίος διαβεβαίωσε ότι ο Τζέημς δεν ήταν οροθετικός.


-πρωτότυπη φωτογραφία: en.wikipedia.org

Μετάφραση αποσπασμάτων: Ιωάννα Μοάτσου-Στρατηγοπούλου